آشنایی با انواع صادرات

پیش از آن که به مزایای صادرات بپردازیم، باید با انواع آن آشنا شویم. به طور کلی صادرات به 2 نوع مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می‌شود که هر کدام به شکل زیر هستندو

صادرات مستقیم

معمولا شرکت‌هایی که توسط خریداران بین‌المللی به صادرات کالا یا خدمات تشویق می‌شوند یا فروشندگانی که توان پرداخت هزینه سازمان خود را دارند، از روش صادرات مستقیم استفاده می‌کنند. در واقع شرکت‌هایی قادر به انجام این روش هستند که بتوانند تمامی فعالیت‌های ضروری برای فروش محصول یا خدمات خود را در کشور مقصد را بر عهده بگیرند. از جمله این فعالیت‌ها می‌توان به تعیین ظرفیت بازار، پیدا کردن مشتری، تعیین کانال‌های توزیع و اقداماتی مثل آماده سازی اسناد و بیمه کردن اشاره کرد.

صادرات غیرمستقیم

بیشتر شرکت‌هایی که به تازگی قصد فعالیت‌های صادراتی دارند، از روش صادرات غیرمستقیم استفاده می‌کنند. در این روش به سرمایه خیلی کلان نیاز نیست و شرکت ملزم به استخدام فروشنده یا اجرای قراردادهای مرتبط در کشورهای خارجی نیست. از طرفی دیگر، این روش از ریسک کمتری برای شرکت‌های تازه‌کار برخوردار است.

مزایای صادرات

• حمایت بخش دولتی: دولت برای صادر کنندگان تخفیفات ویژه ای در نظر می گیرد. حتی جوایز و تسهیلات متعددی نیز برای صادر کنندگان در نظر گرفته است. علاوه بر این ها، دولت برای کسانی که در حوزه صادرات فعال هستند، وام هایی با سود کم پرداخت می کند، تا شرکت ها و افراد به صادرات کالا ترغیب شوند. زیرا این عمل می تواند به ارز آوری کشور کمک بسیار بسیاری نماید. به همین دلیل، دولت ها تمام تلاش خود را برای حمایت از آن بکار میگیرند.
• تامین ارز واردات: تامین ارز برای واردات، مزیت بعدی است که برای صادر کنندگان وجود دارد. البته این مزیت فقط در کشور ما وجود دارد. زیرا به علت تحریم بانکی، انتقال و تامین ارز برای واردکنندگان، یک چالش جدی می باشد. زیرا بدون انتقال ارز، امکان خرید کالا از کشور های دیگر وجود ندارد. به همین دلیل است که صادرات در ایران به یک مزیت استثنایی بدل شده است و واردکنندگان می توانند ارز حاصل از صادرات خود و دیگران را برای پرداخت هزینه کالای وارداتی استفاده نمایند. این روش می تواند برای واردکنندگان یک مسیر آسان و البته موقتی را ایجاد کند تا با پرداخت هزینه مناسبی کالا را وارد کشور نمایند.
• افزایش تنوع محصول: تنوع محصول از بهترین مزیت هایی است که می تواند شامل حال شرکت های تولیدی باشد. زیرا حضور در بازار های بین المللی و جذابیتی که این بازار ها دارند، می تواند باعث افزایش کیفیت و تنوع محصولات شرکت های صادراتی شود. همین امر موجب می شود، که برند این شرکت ها رشد چشمگیری در بین رقبا داشته باشد. در حالت کلی رقابت در بازار های جهانی، ناخودآگاه باعث پیشرفت خواهد شد. افراد شاغل در این مجموعه ها نیز می توانند در پی رشد این کارخانه ها، بهره لازم را ببرند.
• افزایش ارتباطات: ارتباطات در هر حوزه ای می تواند سکوی پرتابی به سوی موفقیت باشد. ارتباطات چه در حوزه ای فردی، اجتماعی، خانواده ، تجارت و … نقش اساسی را ایفا می کند. همین دلیل است که باعث می شود نقش ارتباطات در حوزه صادرات بسیار پررنگ باشد. زیرا یکی از پیامدهایی که صادرات برای صادرکننده ها به وجود می آورد، موضوع افزایش شبکه ارتباطی است. به طوری که هرچه شما فعالیت خود را در زمینه فروش محصول و خدمات گسترش دهید، به همان مقدار و شاید بیشتر، شبکه فروش شما نیز چه در داخل و چه در سطح بین المللی افزایش پیدا می کند. بنابراین یکی از مهم ترین فضاهای موجود برای گسترش ارتباطات، حضور در بازارهای جهانی می باشد.
• انتقال، بخشی از خط تولید به سایر کشورها: شرکت های تولیدی که اقدام به صادارت می کنند، پس از پیدا کردن بازار خود در آن سوی مرزها و برای کم کردن هزینه حمل و نقل و سایر هزینه ها، بخشی از خط تولید خود را در کشور های دیگر احداث می کنند. نیروی کار ارزان از مهم ترین دلایلی است که شرکت های بزرگ، اقدام به انتقال بخشی از خط تولید خود می کنند. البته این اقدام برای کارخانجات کشورمان زیاد کاربردی نمی باشد، زیرا به علت ارزان بودن نیروی کار در کشور ما، چنین اقدامی صرفه اقتصادی ندارد. هرچند امیدواریم به علت پایین بودن هزینه های تولید در کشور، با مدیریت صحیح و راهکار مناسب، کارخانجات بزرگ دنیا بتوانند بخشی از خط تولید خود را در داخل کشور احداث نمایند.

چرا باید به فکر صادرات باشیم

به اعتقاد بسیاری از متخصصان، صادرات پیش از آن که برای صادرکننده مفید باشد، به چرخه اقتصادی کشور کمک می‌کند. با این کار فرصت‌های شغلی جدیدی ایجاد شده و دولت، درآمدهای مالیاتی خواهد داشت. اما مهم‌ترین فایده شخصی صادرات، افزایش نقدینگی است. امروزه بیشتر شرکت‌های تولیدکننده محصول و خدمات، حتی با داشتن جایگاهی ثابت در بازارهای داخلی، به سمت جهانی شدن پیش می‌روند. در واقع اگر یک شرکت تولیدی به بازار فعلی خود بسنده کند، به مشتریان خود آزادی عمل داده تا به سمت رقبایش حرکت کنند.